مركز تخصصي حضرت زینب كبري(س) آران و بیدگل

شهادت شیخ نمر به دست دژخیمان آل سعود بار دیگر ضعف و خواری این دولت خونخوار را نشان داد. امویان زمان با جناياتي مانند کشتار حجاج در سال ۱۳۶۶، قتل عام مردم بیگناه در یمن و بحرین و فاجعه امسال منا و اکنون با به شهادت رساندن آیت الله شیخ نمر رهبر شیعیان عربستان، چهره واقعي خود را به همگان شناسانده و موجبات بيداري جهان اسلام را فراهم نموده اند و البته اين بيداري اسلامي بنابر فرموده رهبر معظم انقلاب، سرکوب شدنی نیست.

شهادت شیخ نمر نشان از گستردگی بیداری اسلامی دارد و جاهلان زمان، از اینکه خون شهدا از بین نمی رود و آثار و برکات آن، دنیا را آگاه تر و شیعیان را آماده ترمی کند، غافل هستند.

مقام معظم رهبري نيز در روز يكشنبه طي سخناني در درس خارج فقه خود با اشاره به شهادت شيخ نمر گفتند: این عالمِ مظلوم نه مردم را به حرکت مسلحانه تشویق می‌کرد و نه به صورت پنهانی اقدام به توطئه کرده بود، بلکه تنها کار او، انتقاد علنی و امر به معروف و نهی از منکرِ برخاسته از تعصب و غیرت دینی بود.
رهبر انقلاب، شهادت شیخ نمر و ریختن به ناحق خون او را خطای سیاسی دولت سعودی خواندند و افزودند: خداوند متعال از خون بی‌گناه نمی‌گذرد و خون به ناحق ریخته، بسیار سریع دامان سیاستمداران و مجریان این رژیم را خواهد گرفت.
ایشان با انتقاد شدید از سکوت مدعیان آزادی، دموکراسی و حقوق بشر و حمایت آنان از رژیم سعودی که خون بی‌گناه را تنها به خاطر انتقاد و اعتراض به زمین‌ می‌ریزد، تأکید کردند: جهان اسلام و همه‌ی دنیا باید نسبت به این قضیه احساس مسئولیت کنند.
رهبر انقلاب همچنین افزودند: یقیناً شهید شیخ نمر مورد تفضل خداوند خواهد بود و بدون شک دست انتقام الهی گریبان ظالمانی را که به جان او تعدّی کردند خواهد گرفت و این همان چیزی است که مایه‌ی تسلّی است.

ضمن عرض تسليت به مناسبت شهادت شيخ نمر، رهبر شيعيان عربستان، اشاره اي به ديدگاه ايشان در خصوص رژيم آل سعود مي نماييم:

شيخ نمر همواره در خطابه‌‌هايش، رژيم سعودي را به اعمال “سياست‌‌هاي تبعيض‌آميز طايفه‌اي سازمان‌يافته و منظم به‌ويژه در مناطق شرقي عربستان و به‌خصوص در دو منطقه “الاحساء” و “القطيف” متهم مي‌کرد که حدود يک قرن است، بر اين مناطق حاکميت دارد.

وي همواره و بارها تأکيد داشت که از گفتن کلام حق، بيم و واهمه‌اي ندارد حتي اگر در اين راه بازداشت شده، وارد زندان شود و تحت شديدترين شکنجه‌ها و آزارها و اذيت ها تا سرحد شهادت قرار گيرد.

شيخ نمر توهين به کرامت شهروندان عربستاني به‌ويژه شهروندان شيعي عربستان که از ديد رژيم سعودي شهروندان درجه دو اين کشور به شمار مي‌آيند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندي هستند، رد و تأکيد مي‌کرد که از کرامت و حقوق شهروندان شيعي عربستاني حمايت خواهد کرد.

وي بارها در اين ارتباط تأکيد نموده بود که در خط اول رويارويي با ظلم و جور رژيم سعودي قرار مي‌گيرد؛ چون اعتقاد دارد بدون مبارزه و تلاش نمي‌‌توان به حقوق مورد نظر خود دست يافت و عدالتي در کشور برقرار نخواهد شد و شهروندان نمي‌توانند آزاد زندگي کنند.

شيخ نمر در اين‌باره در سخنان خود با استناد به خطبه “جهاد” اميرالمؤمنين علي(ع) تأکيد داشت که به عدالت جز از طريق جهاد دست نخواهيم يافت و حق جز با از خود گذشتگي و جهاد و شجاعت به دست نخواهد آمد.

وي در خطبه‌هاي نماز جمعه خود نيز بارها تاكيد كرده بود که شيعيان عربستان، ديگر در برابر توهين‌ها و تعدي‌ها و تجاوزات آل‌سعود سکوت نخواهند کرد و در اين باره خطاب به آل‌سعود گفته بود که “ما ساکت نمي‌مانيم که هر آنچه بخواهيد بر سر ما بياوريد؛ هر آنچه بخواهيد انجام دهيد و کرامت و شخصيت ما را که با ارزش ترين چيز در زندگي ماست، زير پا بگذاريد".

شيخ نمر معتقد بود مفتي‌هاي وهابي، ساخته و پرداخته آل‌سعود هستند. به گفته وي، آل سعود به مفتي‌هاي وهابي پول مي‌دهند تا با دامن‌زدن به اختلافات طايفه‌اي و مذهبي و ايجاد اختلاف بين شيعيان و اهل سنت، آنها را به خود مشغول کنند و با ايجاد تفرقه مذهبي و طايفه‌اي و قبيله‌اي به حاکميت خود بر عربستان و غارت و چپاول ثروت‌هاي آن ادامه دهند.

شيخ نمر النمر در يکي از خطبه‌هايش به خاطر مواضع و ديدگاه‌هاي تندش در قبال رژيم سعودي گفته بود که “مي‌دانم فردا براي بازداشت من به سراغم خواهيد آمد. خوش مي‌آييد! اين منطق و راه و روش شماست: “بازداشت” و “شکنجه” و “کشتار"؛ ما از قتل و کشتار نمي‌هراسيم. ما از هيچ چيز نمي‌ترسيم.”

سالروز حماسه 9 ديماه ، روز بصيرت و ميثاق امت با ولايت ، گرامی باد.

9 دی، عرق شرم امت را در طول تاريخ به خاطر بی بصيرتی در ماجرای سقيفه پاک کرد.

9 دی، درد کوته بينی حکميت را تا حدودی التيام داد و بر آن مرهمی شد.

9 دی، سوزش خيانت جمل و نهروان را کمی خنک کرد و از تکرار غربت 25 ساله جلوگيری کرد.

9 دی، فرق کوفه و تهران، عراق و ايران را نشان داد و آب رفته را به جوی بازگرداند.

9 دی، ايران، بدون خواست سفير حسين، بيعت مجدد کرد و بر سر بيعتش ماند.

9 دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فرياد لبيک يا حسين تا آسمان به گوش همه رسيد.

9 دی، شش ماهه، سه ساله، جوان، پير، زن، مرد، ويلچری، شيميايی و … داشت.

9 دی، نه دی زمستان بود ولی درخت انقلاب در آن سرمای زمستان گل داده بود.

9 دی، در ايران بود ولی پايه های کاخ سفيد در مکان و کاخ سبز معاويه در زمان را لرزاند.

9 دی، قيام مختار نبود، ولی اگر مختار هم زنده بود در مقابل آن کرنش می کرد.

9 دی، مانور اعلام آمادگی ياران آخر الزمان مهدی (عج) بود.

9 دی، شروع حرکت و يک فرهنگ بود يعنی «عزت خواهي».

9 دی، يک روز بود ولی خيرٌ مِن الفِ شَهر بود.

9 دی، مبيّن کوثر و ابتر بود که گفتند خامنه ای کوثر است، دشمن او ابتر است.

9 دی، عاشورا بود و ايران کربلا.

9 دی، ثمره ی خون شهيد آيت ها، مطهری ها، بهشتی ها، باکری ها، همت ها و … بود.

9 دی، تاريخ نبود، بلکه خود تاريخ ساز بود.

9 دی، روز بخشش فريب خوردگان و روز غضب بر فتنه گران توسط امت بود.

9 دی، آموخت که نيازی نيست هميشه وليّ در بين باشد بلکه کافی است وليّ در دل باشد.

9 دی، غدير خم بود در کوير قم و سراسر ايران.

9 دی، نور بصيرت الهی بود در دلهای امت.

نابودی دشمنان نصرت الهی است.

زهران علوش، سرکرده گروه تروریستی «جیش‌الاسلام» در سوریه و

یکی از مهره‌های اصلی عربستان سعودی به هلاکت رسید.

چه بسا دشمني كه شمشير دشمني‌اش را بر من آخت، و لبه ي خنجرش را براي كشتن من تيز و برّان ساخت، و دم برنده‌ي آن را به قصد جان من پرداخت، و زهرهاي كُشنده را با آبِ خوردن من درهم آميخت، و تيرهاي بي‌خطاي خود را به سوي من نشانه رفت، و چشمان مراقبش يك لحظه از من غافل نگرديد و در خواب نشد، و در دل آورد كه مرا گزندي رسانَد و تلخاب دشمني‌اش را به كام من ريزد.
و تو اي معبود من، ديدي كه من از برداشتن بار سنگين رنج‌ها ناتوانم، و از انتقام آن كه قصدش جنگيدن با من است درمانده‌م، و در ميان دشمنانِ بسيار خود تنهايم؛ همانان كه در كمين‌اند تا مرا آن گونه آسيبي رسانند كه هرگز بدان نينديشيده‌ام.
سپس، پيش از آن كه بخواهم، تو ياري‌ام كردن و به قصد خود پشت مرا محكم ساختي. برّاني شمشيرش را بي‌اثر كردي، و او را با آن همه يارانِ بي‌شمارَش تنها گذاشتي، و مرا بر او پيروز نمودي.

خانواده شیخ ابراهیم زکزاکی و 500 نفر از پیروان او را همچون خانواده و پیروان سیدعباس موسوی و شیخ راغب حرب قتل‌عام کرده‌اند به جرم اینکه عاشق خمینی هستند و برای این عشق هزینه می‌پردازند. خمینیّون تنها آنهایی هستند که مغضوب جبهه استکبار و تکفیرند و هزینه می‌پردازند نه آنها که ملک عبدالله‌ها به نام «اخ» و برادر صدایشان می‌زنند و در «الجنادریه»ها میزبانی‌شان را می‌کنند و بورسیه‌های فرزندانشان را می‌پردازند و با جبهه رسانه‌ای عبری و غربی و عربی در وقت لازم شارژ تبلیغاتی‌شان می‌کنند.

شیخ ابراهیم زکزاکی که عکس سینه دریده از گلوله و صورت خون‌آلود او در محاصره دژخیمان وابسته به آل یهود و آل سعود قلب هر بیننده با وجدان و غیرت را به درد می‌آورد، به تأسی از امام حسین(ع) جریمه یک روح بزرگ را می‌پردازد؛ «روح که بزرگ شد، تن را به زحمت می‌اندازد. آن پیکری که سیصد زخم برمی‌دارد و زیر سم اسب‌ها لگدکوب می‌شود، جریمه یک روح بزرگ، جریمه یک حماسه، جریمه روح یک شهید را می‌پردازد». همه جا کربلا، همه جا نینواست. راست گفت «شیخ‌محمدمحمود توری» معاون شیخ زکزاکی که در جنایت اخیر به شهادت رسید؛ «جون غلام سیاه ماجرای کربلا، نشان بیعت آفریقا با امام حسین علیه‌السلام است». زکزاکی‌ها و توری‌ها آخرین حجت‌های خدا هستند که در نهایت مظلومیت، بشارت ظهور را می‌دهند. آنها گریبان هیچ یک از ما را رها نخواهند کرد، هرچند هیچ ادعا و توقعی نداشته باشند. منطق آنها همان است که سیدحسن نصرالله گفت. «لبیک یا حسین(ع) یعنی در معرکه حاضر باشی، هر چند تنها بمانی». اکنون همه جا کربلاست و دیگر گریزی از آن نخواهد بود؛ باید انتخاب کنی با حسین بمانی یا با یزید ببندی. اینجا بیطرف، با یزید است. ولعن‌الله امةً سمعت بذلک فرضیت به.

به‌جرم عشق توام می‌کشند و غوغایی است
تو نیز بر لب بام آ که بس‌ تماشایی است