مركز تخصصي حضرت زینب كبري(س) آران و بیدگل

در کنار گل مریم جوانه زدی و عطرش را به خود گرفتی، آن قدر خوشبو شدی که علف های هرز، شمیم دلنوازت را تاب نیاوردند و خواستند منکر بوی خوش گل مریم شوند، حال آنکه خوشبویی گل مریم از پاکی او بود. تو تمام هستی خود را مدیون او دانستی و علف ها را از وجودش دور کردی!
سال های سال در کنار گل مریم زیستی و عطر آسمانی او را در زمین پراکندی تا همه را خوشبو کنی. علف های هرز که همچنان عطر مریم با مشامشان سازگار نبود، این بار کوشیدند که آ ن را از تو بگیرند، ولی نتوانستند؛ زیرا نسیم ایمان، تو را با عطر مریم به آسمان برد تا دست علف های هرز به تو نرسد.
تو نه تنها عطر گل مریم گرفتی، بلکه کوشیدی که آن را به دیگران نیز هدیه دهی، ولی نتوانستی و نگذاشتند که جهان را خوشبو کنی. پس به آسمان ها پناه بردی تا روزی به زمین بیایی و آرزویت را تحقق بخشی، ولی این بار با عطر یاس و همراه گل زهرا… این تنها آرزوی توست!

نوشته : سید محمد صادق میر قیصری