مركز تخصصي حضرت زینب كبري(س) آران و بیدگل

شما را سفارش می کنم به اینکه نمازهایتان را در بهترین و با فضیلت ترین اوقات آنها به جا بیاورید و آن نمازها با نوافل، ۵۱ رکعت است؛ پس اگر نتوانستید، ۴۴ رکعت بخوانید و اگر مشغله های دنیوی نگذاشت آنها را بجا آورید، حداقل نماز توابین را بخوانید [ نماز اهل انابه و توبه هشت رکعت هنگام زوال است ].
مرحوم علامه طباطبایی و آیت الله بهجت از ایشان نقل می کنند که می فرمودند: « اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند ».

مرحوم آقای سید هاشم رضوی هندی می فرمایند: روزی یکی را به محضر آقای قاضی آوردند که مثلا آقا دستش را بگیرد و راهنمایی اش کند. مرحوم آقای قاضی فرموده بودند: « به این آقا بگویید که نماز را در اول وقت بخواند ». بعد معلوم شد که آن آقا وسواس در عبادات داشته و نماز را تا آخر وقت به تأخیر می انداخته است.

اما وصیت های دیگر، عمده آنها نماز است. می فرمودند نماز را بازاری نکنید اول وقت به جا بیاورید با خضوع و خشوع. اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ می ماند و تسبیح صدیقه کبری سلام الله علیها که از ذکر کبیر به شمار می آید و آیت الکرسی در تعقیب نماز ترک نشود.

منبع : سايت اساتيد ما

امر به معروف غير از مسئله تعليم, ارشاد, تهذيب, موعظه و مانند آن است از همه اينها جداست، اگر بخواهيم احكام را ياد بدهيم اين جزء تعليم واجبات است.

حضرت آيت الله جوادي آملي  در اين خصوص فرمودند : امر به معروف , امر يعني فرمان و آن كسي كه اين فرمان را اطاعت نمي‌كند دو گناه كرده يكي اينكه عفافش را رعايت نكرده مثلاً يكي اينكه فرمان آمر به معروف را امتثال نكرده اگر پدري به پسري امر بكند كه حتماً نمازت را بخوان و اين پسر نماز نخواند دو معصيت كرده يكي اينكه فرمان پدر را اطاعت نكرده چون امر كرد, يكي دستور خدا را. مسئله امر به معروف غير از موعظه و نصيحت و ارشاد و تعليم است آنها همه مبادي كار است اگر كسي مسئله‌اي را نمي‌داند تعليم جاهل, امر به معروف نيست مسئله‌اي را مي‌داند ولي يادش رفته تذكره و تنبيه ساهي و ناسي, امر به معروف نيست اضطراري در كار است از باب حلّ اضطرار كسي بخواهد با او مذاكره كند از راه امر به معروف نيست.

مفسر بزرگ قرآن کریم تصریح نمودند: امر به معروف اين است كه شخصي عالماً عامداً بدون هيچ عذري دارد گناه مي‌كند و شخص آمر هم او را فرمان مي‌دهد كه بايد اين كار را بكني جلوي گناه را بگيري و اگر نكرد دو معصيت كرد بنابراين اينكه مي‌بينيد در كتاب‌هاي فقهي امر به معروف را در پايان مسئله جهاد مي‌نويسند و ادلّه او جداگانه است غير از مسئله تعليم جاهل است.

حضرت آیت الله جوادی آملی تبیین فرمودند: آن دو مرحله‌اي كه بر حكومت اسلامي است يكي مسئله جلوگيري ولو به ضرب و يكي هم مسئله جلوگيري ولو بالقتل، آن دو مرحله به عهده حكومت است، اما اين دو مرحله به عهده همه ماست. اگر كسي گرفتار خلافي مي‌شود در كوي و برزن همه با يك چهره نفرت‌آوري او را نگاه كنند همين! لازم نيست به او فرمان بدهند همين كه عبوسانه او را ببينند او كنار مي‌كشد اين حدّاقلّي است كه بر همه ما واجب است، اگر ما هم سرمان را خم كرديم و رد شديم خب ما هم معصيت كرديم او هم معصيت كرده است، غرض آن است كه امر به معروف اگر وظيفه عمومي است و انسان عبوسانه و متنفّرانه كسي را نگاه بكند اين زن يا اين مردِ تبهكار از آغاز تا انجام خيابان كه مي‌گذرد شرمنده مي‌شود مي‌بيند در اين جامعه نمي‌تواند گناه كند؛ بنابراين اين حداقل است و اگر جامعه ما اين حداقل را انجام بدهد مشكل حل است، اين اولين مرتبه امر به معروف است كه بر همه ما واجب است.

ايشان تاکید فرمودند: انسان همان طوري كه به سطل زباله با يك نگاه متنفّرانه مي‌نگرد، با گناه هم همين طور بايد نگاه كند اين بر همه ما واجب است آن وقت چنين جامعه‌اي معطّر مي‌شود.

منبع :عماريون

شرح حديثي از امام هادي(عليه السلام)

ضمن تبريك ولادت امام هادي (عليه السلام) ، به شرح حديثي از آن حضرت كه توسط حضرت آیت‌الله مجتبی تهرانی (رحمه الله عليه) ايراد گرديده ،اشاره مي كنيم:

رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ مُحَمَّدِ الهادی صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِمَا قالَ: «الْمَقَادِیرُ تُرِیکَ مَا لَمْ یَخْطُرْ بِبَالِکَ، النَّاسُ فِی الدُّنْیَا بِالْأَمْوَالِ وَ فِی الْآخِرَةِ بِالْأَعْمَالِ» [بحارالانوار جلد75 صفحه 369]

از فرمایشات امام هادی صلوات الله علیه است که حضرت فرمودند: آنچه را که تقدیر الهی است و خداوند آن را برای شما انسان‌ها مقدر می‌کند، به شما چیزی را نشان می دهد که به خاطره شما خطور نکرده باشد.

خداوند به ما عقل و شعور عطا فرموده که به وسیله آنها تدبیر می‌کنیم. حال آیا تدبیر ما در امور و کارهای زندگیمان کافی است؟ به تعبیر من چه قدر قاشق بدون دسته ‌ساخته‌ایم! چه قدر در زندگی سرها به سنگ می‌خورد! علّت چیست؟

علّت آن این است که تدبیر من، آنگاه کارساز است که با تقدیر او همسو شود. «اَلعبدُ یُدَبِّرَ وَ اللهُ یُقَدِّرَ» بنده تدبیر می‌کند، امّا خدا تقدیر می‌کند. تدبیر منهای تقدیر سودی ندارد. حال این سوال پیش می آید که برای آنکه تدبیرهای ما با تقدیرهای او همسو شود، چه باید کنیم؟

راهش این است: تو تدبیر کن، بعد از تدبیرت، توکّل کن، واگذار کن به او. به تعبیر ساده‌تر بگو خدا: به عقل ناقص من، این تدبیر رسیده، امّا خودت می‌دانی، هرجور که صلاح می‌دانی همان را تقدیر بفرما.

اگر اینچنین کردی آن وقت خدا آنجایی که به نفع من است، درست می‌کند و آنجایی که به ضرر من است اصلاح می‌کند. بعداً متوجّه می‌شوی، آنچه تدبیر کرده بودی اشتباه بود و خداوند تقدیر خوبی که حتّی به فکرت هم نمی‌رسید را نشانت می‌دهد. این‌‌ها پیشامد نیستند، تمام کارهای خدا حساب شده است.

حتی در آیه شریفه قرآن در باب رزق هم می‌فرماید: «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ (طلاق/3)» این آیه همان است که حضرت می فرمایند. یک رزقی را روزیت می‌کنم که گمانش را هم نمی‌بردی. البتّه این را هم بدانید که باید تدبیرتان مشروع باشد، نه خلاف شرع. مشروع، بعد هم واگذار می‌کنم به خدا. این کار را انجام دهید تا حالا ببینید خدا چه تقدیرهای خوبی به تو نشان می دهد.

منبع : خبرگزاري فارس

زیارت حضرت معصومه (س)معادل زیارت حضرت فاطمه زهرا(س)

میلاد بانوی قدسیه مطهره، فاطمه معصومه (علیهاالسلام) که بارگاه نورانی ‏اش محل دایمی نزول فرشتگان بر زمین و دروازه بهشت است ، خجسته باد.

مرحوم آیت‌الله سیّد محمود مرعشى نجفى، پدر آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشى نجفی (ره) بسیار علاقه‌‌مند بود که محل قبر شریف حضرت فاطمه زهرا (س) را به دست آورد.

ختم مجرّبى انتخاب کرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت کرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت امام صادق (ع) مشرّف شد.

امام به ایشان فرمودند: «عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَیت» یعنى به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن.

ایشان به گمان اینکه منظور امام، حضرت فاطمه زهرا (س) است، عرض کرد: قربانت گردم، من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.

امام فرمود: منظور من، قبر شریف حضرت معصومه (س) در قم است.

سپس افزود: به دلیل مصالحى ، خداوند مى‌خواهد محل قبر شریف حضرت فاطمه زهرا (س) پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه را تجلّى‌گاه قبر شریف حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام‌الله علیها داده است.

مرحوم آیت‌الله مرعشى نجفى هنگامى که از خواب برخاست، تصمیم گرفت به قصد زیارت حضرت معصومه (س) رهسپار ایران شود و بى‌درنگ همراه خانواده‌اش نجف اشرف را به قصد زیارت کریمه اهل‌بیت (س) ترک کرد.

آیت الله مرعشی نجفی سالهای طولانی اولین زائر حرم حضرت معصومه (س) بود.

همچنین مرحوم آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی در مدت 60 سالی که در شهر قم اقامت داشت، سحرها اولین زائر حضرت معصومه بود. ایشان در طول سال ـ چه شب‌های سرد زمستان و چه شب‌های گرم تابستان قم ـ قبل از اذان صبح در پشت حرم به انتظار می‌ایستاد تا پس از باز شدن درها اولین زائر حضرت باشد.

منبع :كريمه طاهره اهل بيت

شرط اصلي دوستي با خداست

کسی نیست که بگوید من خدا را دوست ندارم، همه ما می‌گوییم خدا را دوست داریم. البته دوست داشتن خدا یک شرط دارد و آن هم تبعیت از خداوند متعال است. دستورات صریح قرآن، احکام الهی و … همگی به نفع ما است بنابراین ما که می‌گوییم خدا را دوست داریم باید از او تبعیت کنیم اگر اطاعت کردیم گناهان ما را می‌بخشد.

نقل کرده‌اند بنده‌ای از بنده‌های خوب خدا حساب کرد ۶۰ سال از عمرش گذشت است اگر در طی این ۶۰ سال روزی یک گناه مرتکب شده باشد در طول یک سال می‌شود ۲۴ هزار گناه. با خود گفت آیا من خدا را ملاقات کنم با ۲۴ هزار گناه! لذا نتوانست دوام بیاورد و از قصه دق کرد.

یأس و ناامیدی از رحمت الهی بالاترین گناه است شب و روز و زمین شاهد گناهان ما است اگر ما از رحمت الهی ناامید نباشیم خداوند همه آنها را خواهد بخشید و اثری از گناهانمان در پرونده اعمالمان باقی نخواهد ماند. همانطور که در پاییز باد می‌وزد و برگ‌ها را از درخت پایین می‌ریزد خداوند متعال در ماه مبارک رمضان گناهان ما را می‌بخشد.

کسی که خدا را دوست داشته باشد دیگر گناه، معصیت و مخالفتی با امر خداوند نمی‌کند، بنابراین قلبی که طاهر بوده و مهجور به حجب ظلمانی نباشد خداوند، محبت خویش و بندگان مؤمنش را در دل او جای خواهد داد.

قلب ما سه حجاب دارد یک حجاب برای طینت ما است، یک حجاب برای صفات رذیله که هر یک از صفات رذیله یک حجاب دارد و در کل یک حجاب قطوری را تشکیل می‌دهد و حجاب سوم نیز به گناهان ما باز می‌گردد. برای اینکه محبت خداوند در قلب ما جایگزین شود ابتدا باید توبه از اعمال گذشته داشته، خودمان را اصلاح کرده و صفات رذیله را از بین ببریم.

«حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإیمانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلُوبِکُمْ» مراد از ایمان همان حب اهل بیت (ع) است و خداوند است که محبت و عشق و علاقه ما را در قلب دیگران می‌اندازد اگر امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیتش را دوست می‌داریم باید از خدا تشکر کنیم.

اگر خدا را دوست داریم باید محبت دنیا را از دلمان بیرون کنیم، اهل بیت (ع) وضع مالی خوبی داشتند از جمله امیرالمؤمنین (ع) ۳۶ رشته قنات داشت اما ببینیم که خود حضرت شب‌ها چه می‌خورد و خانه‌اش چه وضعی داشت دنیا بد نیست بلکه علاقه به دنیا بد است چرا که سلمان و اباذر با استفاده از همین دنیا توانستند بندگان مقرب درگاه الهی شوند بنابراین دنیا سکوی پرش است برای پرواز.

براساس حدیث امام صادق(ع) مبنی بر «حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإیمانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلُوبِکُمْ»؛ خداوند این ایمان را زینت در دل‌های شما قرار داد و هر کس که امیرالمؤمنین (ع) را دوست دارد گناه ضرری به او نمی‌رساند یعنی او اصلاً گناه نمی‌کند و سالبه به انتفاع موضوع است. کاری کنیم علاقه و محبت اهل بیت (ع) در دلمان بماند و قابل زوال نباشد.

عده زیادی برای زیارت حضرت رضا (ع) به خراسان آمدند، غلام حضرت به امام رضا (ع) عرض کرد: شیعیان شما آمده‌اند، حضرت فرمودند من آثار شیعه را در آنها نمی‌بینم آن افراد تا دو ماه پشت‌سر هم بارها به محضر حضرت شرفیاب می‌شدند، اما امام رضا (ع) اجازه ورود به آنها نمی‌داد دفعه آخر با خود گفتند اگر این بار حضرت راهمان نداد دیگر به شهرمان بازنمی‌گردیم؛ بلکه یک قبری حفر می‌کنیم و داخل آن می‌رویم. بر حضرت رضا (ع) وارد شدند باز حضرت آنها به آنها اجازه ورود نداد آن افراد زبان به گلایه گشودند و گفتند یا اباالحسن برای چه به ما اجازه ورود نمی‌دهید؟حضرت فرمودند شما می‌گویید از شیعیان من هستید در حالی که من آثار شیعگی را در شما نمی‌بینم؛ بلکه باید بگویید محب ما هستید و آن افراد اقرار کردند که محب اهل بیت هستند و در این حال حضرت رضا (ع) با روی باز و با گرمی از آنها پذیرایی کرد.

منبع : سايت اساتيد ما

اهميت همنشيني و همراهي با اهل ذكر

مرحوم آيت الله حق شناس مي فرمايند :
اگر جایی مشغول یاد خدا بودند؛ با آنها همنشین شو.
«فان رأيت قوماً يذكرون الله عزوجل فاجلس‌ معهم».

حضرت لقمان به فرزندشان فرمودند: اگر جايي رفتی که در آنجا همه مشغول به ذکر پروردگار هستند؛ با آنها همنشین شو! اگر عالم باشی؛ به علمت اضافه می‌شود و اگر جاهل باشی؛ همان کسانی که در آن مجلس هستند به شما یاد می‌دهند. «ولعل ‌الله‌ ان‌ يظلهم‌ برحمته». چنین مجلسی مورد رضاي صاحب‌الامر(ع) است. رحمت و غفران پروردگار در مجالس علم فرود مي‌آيد و شامل شما هم خواهد شد، داداش‌جون!

نماز اول وقت ، گشاینده تمام قفل ها

نمازهايت را اول وقت بخوان

يکي از کارمندان شهرداري نقل کرد: به عللي مرا از کار بر کنار کردند. رفتم خدمت آية الله نخودکي. به من فرمود: نمازهايت را اول وقت بخوان، چهل روز ديگر کارت درست مي‌شود. روز چهلم در خيابان نزديک يک قهوه‌خانه نشسته بودم، شهردار سابق مشهد، آقاي محمدعلي روشن با درشکه از آن محل عبور مي‌کرد. بلند شدم، سلام کردم. او درشکه را نگه داشت و گفت: چرا اينجا نشسته‌اي؟! مگر کار نداري؟! شرح حال خود را گفتم. گفت: با من بيا. با او سوار درشکه شدم و رفتيم به استانداري. او دستور داد از من رفع اتهام شد، مرا به خدمت بازگرداند و مشغول کار شدم. درست پس از چهل روز چنين شد.

منبع : کتاب نشان از بي نشان‌ها ، علی مقدادی ، ص 101.

شاه کلید اصلی رابطه با خدا

آیت الله بهجت فرمودند:

از ما، عمل چنداني نخواسته اند!

مهم تر از عمل کردن، “عمل نکردن” است!

تقوا يعني “عمل گناه” را مرتکب نشدن!

همه مي پرسند چه کار کنيم؟

من مي گويم: بگوييد چه کار نکنيم؟

و پاسخ اينست:

گناه نکنيد.

شاه کليد اصلي رابطه با خدا ” گــنــاه نــکــردن ” است.

گدایی خدا عزت است

آیت الله ضیاء آبادی می فرمایند:

همیشه دعا کنید، نگویید خدا قضا و قدرش را مشخص کرده است، اگر بخواهد می دهد و نخواهد نمی دهد ؛ نه اینجور نیست گاهی خدا مقدر داشته، اما گفته اگر دعا کردی اگر خواستی من هم می دهم ؛ اما اگر لب بستی نمی دهم خدا را بخوان، نگو کار گذشته است اینجور نیست ، خدا درجاتی برای اشخاص مقدر کرده است و آن هم به شرط خواستن است اگر می خواهی می دهم و نمی خواهی نمی دهم؛ پس باید دعا کرد.

بنده ای که دهان خود را بسته و گدایی نمی کند خدا به او چیزیی نمی دهد ؛ باید خدا خدا کنید خدا را صدا کنید خدا هم دوست دارد بنده اش بگوید یا الله ، مسلما هیچ یا الله ای بی جواب نمی ماند؛ پس دعا کنید و خدا هم اجابت می کند، اگر اعتنا نکنید به شما نمی دهد؛ پس دعا لازم است.

ما مخلوق هستیم باید عرض حاجت کنیم گدایی خدا عزت است ، اصلا این گدایی فن خاصی دارد یک آدابی دارد، دل سوخته چشم گریان و مضطر می خواهد و این ها شرط دارد باید غذایت و کارت پاک باشد، تا دعایت استجاب شود بعدش هم باید امر به معروف و نهی از منکر نمود ؛ باید این دو رکن اساسی نیز در زندگیتان باشد تا دعاهایتان به اجابت برسد.

وقتی مردم گناه می کنند، موسیقی حرام گوش می دهند، ربا خواری حرام می کنند، به آنها بگویید امر به معروف و نهی از منکر کنید، اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید ، مطمئن باشید کفار و اشرار بر شما مسلط می شوند و هرچه هم خوبان دعا کنند ؛ چون محیط و جامعه، محیط امر به معروف و نهی از منکر نیست، دعای خوبان هم اجابت نمی شود.

 منبع : اساتید ما