مركز تخصصي حضرت زینب كبري(س) آران و بیدگل

معرفی کتاب «آداب روزه داری-احوال روزه داران»

کتاب «آداب روزه‌داری – احوال روزه‌داران» گزیده‌ای از مجموعه توصیه‌ها، نصایح، تحلیل‌ها و مواعظ مقام معظم رهبری درباره ماه مبارک رمضان است.

این کتاب چنان که از نامش پیداست حاصل جمع گزیده بیانات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی درباره ماه مبارک رمضان است که ایشان در طی 22 سال گذشته یعنی از سالهای 1369 تا 1390 ایراد فرموده اند.
در مقدمه این کتاب آمده است: «در انتخاب مطالب این کتاب دو ویژگی مورد توجّه قرار گرفته است: نخست؛ موضوع بیانات ماه مبارک رمضان، معارف دینی مربوط به روزه‌داری، آداب دعا، تکالیف مۆمنان در این ماه از نظر فردی، اجتماعی و سیاسی و نظایر آن باشد. دوم؛ صرفاً در محدوده‌ی زمانی از حلول ماه مبارک رمضان تا پایان روز عید سعید فطر هر سال بیان شده باشد».

تدوین‌کننده کتاب در بخش دیگری از مقدمه نوشته‌ است: از مطالعه مطالب این کتاب و توجه به تاریخ و مخاطبان هر مطلب نکات مهمی از سیره‌ی رفتاری معظّمٌ‌له در ماه مبارک رمضان به دست می‌آید از جمله :
1. توجّه به برپایی مجالس تلاوت قرآن کریم
2. محور قرار گرفتن مباحث مربوط به خودسازی ایمانی و اخلاقی
3. میزبانی اقشار مختلف همچون اساتید، دانشجویان و… و به سخنان و نظرات آنان گوش فرادادن و با آن‌ها به گفتگو نشستن
4. حضور در جمع روزه‌داران نمازگزار ماه رمضان و اقامه‌ی نماز جمعه به امامت معظّمٌ‌له
5. توجّه دادن به اهمیّت شب‌های قدر و ایّام شهادت امیرالمۆمنین علی علیه‌السّلام
6. تبیین وضع جهان اسلام تأکید بر راهپیمایی هرچه عظیم‌تر روز جهانی قدس

در صفحاتی از «کتاب آداب روزه داری - احوال روزه داران» آمده است:
اثر انس با قرآن در تعمیق و تقویت معرفت اسلامی :
این ماه، همچنین بهار قرآن است. انس با قرآن، معرفت اسلامى را در ذهن ما قوى تر و عمیق تر مى کند. بدبختى جوامع اسلامى، به خاطر دورى از قرآن و حقایق و معارف آن است. آن کسانى از مسلمانان که معانى قرآن را آداب روزه داری، احوال روزه داران نمى فهمند و با آن انس ندارند، وضعشان معلوم است. حتّى کسانى هم که زبان قرآن، زبان آن هاست و آن را مى فهمند، به خاطر عدم تدبّر در آیات قرآن، با حقایق قرآنى آشنا   نمى شوند و انس نمى گیرند. مى بینید که آیه ى «لن یجعل الله للکافرین على المۆمنین سبیلا » یعنى خداوند مۆمنین را زیردست و زبون کفّار قرار نداده است در کشورهاى عربى و به وسیله ى مردم عرب زبان در دنیا خوانده مى شود، امّا به آن عمل نمی گردد. در آیات قرآن، توجّه و تنبّه و تدبّر نیست؛ لذا کشورهاى اسلامى عقب مانده اند. انس با قرآن، یعنى قرآن را خواندن و باز خواندن و باز خواندن و درمفاهیم قرآنى تدبّر کردن و آن ها را فهمیدن. فارسى زبانها مى توانند از ترجمه ى قرآن استفاده کنند و کلمات قرآنى را به طور تقریب بفهمند و مضامین آیات قرآن را دریابند و در آن ها فکر و تأمّل کنند. اگر در آیات قرآن تأمّل بکنیم، اراده و استقامت ما قوى تر و بیشتر از این خواهد شد. همین آیات قرآنى است که توانست در روزگارى، انسان هایى را تربیت کند که با دنیاى کفر و ظلمات بستیزند. همین معارف است که ملّت بزرگ ما را وادار کرد و مجهّز نمود که با دنیاى مدرن مظلَم جاهلیت جاهلیت مدرن و جاهلیت قرن بیستم مقابله کند. امیدواریم که ملّت ما روزبه روز به قرآن و حقایق قرآنى نزدیک تر بشوند.

لازم به ذکر است که كتاب «آداب روزه‌داری احوال روزه‌داران» توسط موسسه انقلاب اسلامی ، دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب اسلامی روانه كتاب‌فروشی‌ها شده است.

دعوت از شما برای بزرگترین میهمانی

یک سوال :

اگر روزی دعوت نامه ای از سوی یکی از بزرگان و مشاهیر شهر، کشور و یا حتی جهان که مورد تأیید و قبول همگان است،به شما ارسال شده و شما را به میهمانی بزرگی دعوت کند که در صورت قبول دعوت و حضور شما در این مهمانی پست و سمت عالی به شما اعطا شود و علاوه بر آن، این سفر و مهمانی کمترین هزینه و خرجی برایتان نداشته و تمامی هزینه ها از قبل پرداخت شده باشد، در پا سخ به این دعوت نامه چه عکس العملی نشان خواهید داد؟

به اختصار حالاتی که در مواجهه با این دعوت نامه ممکن است رخ دهد را مرور می کنیم:

در وهله اول ممکن است فرد دچار شُک و شگفتی شود و باور آن برایش سخت باشد که از سوی چنین فردی به چنان میهمانی بزرگی دعوت شده است. در گام بعدی از فرط خوشحالی و ذوق ممکن است تمامی دوستان و آشنایان را از دعوت به این مجلس، مطلع سازد. بعد از آن لحظه شماری برای حضور در این میهمانی بزرگ آغاز می شود علاوه بر آن لاجرم فرد با خود خواهید اندیشید که چگونه می تواند در این مجلس از فرصت ها نهایت استفاده را ببرد تا در آخر به نتایج رضایت بخش تری نائل گردد و ….
حالات و بازخوردهای فرد بسته به شرایط و عوامل متعدد دیگری متفاوت خواهد بود ولی آنچه در این میان مسلم است این است که «هیچکس به میل باطنی خود این دعوت را رد نخواهد کرد» و با اشتیاق در این میهمانی حضور به عمل خواهد آورد. لذا میل درونی فرد بر شرکت در این مجلس است و اگر عاملی فرد را از حضور در این میهمانی باز می دارد میل و باطن درون او نیست بلکه علل و عوامل خارجی است مسائلی است که دست و پای او را در زندگی بسته است و بر این اساس قادر به پذیرفتن این میهمانی نیست.
امیدوارم توانسته باشید چنین دعوت نامه و میهمانی را در ذهنتان تصویر سازی کنید حال لحظه ای با خود میان این مهمانی و مهمانی که خداوند هر سال در ماه مبارک رمضان برگزار می کند مقایسه کنید و عکس العمل خویش را در مقابل دریافت این دعوت نامه مرور نمایید.
رمضان را ماه میهمانی خدا می نامند پیامبر اکرم صلوات الله علیه در توصیف این ماه می فرمایند: آن ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده اید و در آن از اهل کرامت خدا قرار داده شده اید. (مراقبات ماه مبارک رمضان، محمدی ری شهری) با این روایت خواهید دید پرسشی که در ابتدای این نوشتار مطرح نمودیم بی مورد نبود، تشبیهی میان میهمانی در این دیار گذرا و میهمانی خداوند متعال ترتیب دادیم.
پست و مقامی که در این مجلس دنیایی اعطا می شود خود دنیوی است و ماهیت اصلیش ناپایداری و زود گذری آن است، در حالی که در میهمانی خدا انسان می تواند به جایگاهی نائل آید که فرشته ها به حالش غبطه خورند و تا ابد پست و مقامش از آن خود بوده و نگران آن نیست که دیگری آن را از او تصاحب کند.

حال دعوت نامه ای از سوی خداوند متعال برای شما نیز ارسال شده، رفتن به این میهمانی کمترین هزینه ای برای شما نخواهد داشت و با پذیرفتن این دعوت نامه و حضور در مجلسی که خداوند ترتیب داده است، رتبه و مقام والایی نیز به شما اعطا خواهد شد، چه می کنید شما نیز این دعوت نامه را چون دعوت نامه پیشین می پذیرید و از دیدن آن خوشحال می شوید و یا اینکه با دیدن آن ابرو در هم می کشید؟ قضاوت را به خودتان می سپارم چرا که دعوت نامه از پیش ارسال شده است.
بیایید این دو میهمانی را با هم مقایسه کنیم، دعوتی که از سوی خداوند متعال صورت گرفته و شاید ما با دیدن دعوت نامه ترس و دلهره وجودمان را لبریز کرده و دعوتی که با دیدنش آب از دهانمان جاری می شود.
دعوت الهی، از سوی خداوندیست که خود خالق هستی است و برتر و والاتر از او نمی توانی بیابی بنابراین اگر بناست از کسی اطاعت کرده و به دعوت و میهمانی او مفتخر و شادمان باشی چه کسی بهتر از خدا؟ و چه بالندگی بهتر از حضور در مجلس او؟
میهمانی و دعوت این دنیا اگر بتوان کمالی را برای آن متصور شد مهمترین ویژگی و نقصش مدت زمان محدود آن است چرا که بالاخره طعم شیرین لذت آن پایان می پذیرد و شاید هیچ وقت دوباره تکرار نشود در حالی که لذت شیرین معنویت ماه مبارک رمضان تا پایان با انسان همراه خواهد بود.
اگر در میهمانی این دنیا از لذایذ بسیاری بهره مند شده و فراوان بر سفره ی رنگارنگ نشستیم نباید غافل شد که این رنگارنگی از سوی خداست و به قول شاعر، گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود.
رمضان را ماه میهمانی خدا می نامند پیامبر اکرم صلوات الله علیه در توصیف این ماه می فرمایند: آن ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده اید و در آن از اهل کرامت خدا قرار داده شده اید.(مراقبات ماه مبارک رمضان، محمدی ری شهری) با این روایت خواهید دید پرسشی که در ابتدای این نوشتار مطرح نمودیم بی مورد نبود، تشبیهی میان میهمانی در این دیار گذرا و میهمانی خداوند متعال ترتیب دادیم
پست و مقامی که در این مجلس دنیایی اعطا می شود خود دنیوی است و ماهیت اصلیش ناپایداری و زود گذری آن است، در حالی که در میهمانی خدا انسان می تواند به جایگاهی نائل آید که فرشته ها به حالش غبطه خورند و تا ابد پست و مقامش از آن خود بوده و نگران آن نیست که دیگری آن را از او تصاحب کند.
هر چند میان مجلس دنیوی و میهمانی الهی فرق بسیار است با این وجود به این اختصار بسنده می کنیم که عقلا را اشاره ای بس است. با این اوصاف چگونه است که با دیدن دعوت نامه خداوند برای میهمانی اش گاه غباری از غم و ترس و دلهره بر چهریمان می نشیند؟
پاسخ همان است که در بالا نیز بدان اشاره کردیم، گفته بودیم که «هیچکس به میل باطنی خود این دعوت را رد نخواهد کرد» شما نیز مطمئن باشید که اگر از آمدن ماه رمضان خوشحال نیستید و ترس از عطش تابستان و تحمل گرسنگی روزهای طولانی فصل گرما نوید ماه مبارک رمضان را خوشایند نمی سازد، علی رغم میل باطنیتان رفتار کرده اید چرا که درون انسان و وجود حقیقی او میل به سوی معنویت و خدا دارد و این اسباب و اسارت های دنیوی است که او را زمین گیر کرده و بال آسمانی اش را شکسته. جای شرمندگی نیست که از دعوت به میهمانی زمینی ها هرچند کوچک و ناچیز بسی خوشحال و خرسند شده و با نزدیک شدن میهمانی خدا زانوی غم بغل کنیم؟ و این در حالی است که روزی خواهد آمد که با صاحب این مجلس رو در رو شده و دست رد به سینه پر محبت خدا اسباب پشیمانیمان خواهد شد. سفره ای بی منت گسترده شده که برکات آن از حد شمار خارج است امید که عقل حسابگر و دل بینا نهایت استفاده را از این خوان معرفت و محبت ببرند.

منبع : سایت تبیان

بار خدایا

وسوسه های نفس نگذاشت

جانمان در نهر رجب تطهیر شود

از درآویختگان درخت طوبای شعبان هم که نبودیم

ترحم فرما و ما را در دریای رحمت رمضانت مستقر نما…

السلام ای آفتاب پشت ابر

دل شود امشب شکوفا در زمین
می زند لبخند شادی بر زمین

آسمان ِ دل تبسم می کند
روی ماهت را تجسم می کند

ای مسیح آل پیغمبر سلام
انتهای سوره ی کوثر سلام

ای کتاب راز های مرتضی
یادگار حضرت خیرالنسا

ای صفات تو صفات انبیا
حاصل جمع ِ تمام اولیا

ای قدم هایت صراط المستقیم
حافظ آیات قرآن کریم

ای امام صالحان در روی خاک
اکفیانی اکفیان روحی فداک

السلام ای آفتاب پشت ابر
السلام ای اوج قله ، کوه صبر

السلام ای آخر هر دلخوشی
عاقب از غم تو ما را می کُشی

السلام ای فخر آدم در زمین
یادگار حضرت روح الامین

تو تمام چارده نور مبین
جلوه ی زیبای ربُ العالمین

تو حدیث ناب عترت در زمین
زاده حیدر امیر المومنین

تو همان نوری که از روز ازل
کرد خالق روی ماهت بی بدل

تو سرشت ناب از نسل علی
نور رب در جلوه ی تو منجلی

عمر تو تاریخ ساز عالم است
مبداء آن از رسول خاتم است

ترسم آخر من نبینم روی تو
صورت زهرائی و دلجوی تو

تو کجائی شیعه می خواند تو را
پس نمی گوئی جوابش را چرا

کی می آیی دل تمنایت کند
تا که روزی بوسه بر پایت کند

کی می آیی عقده از دل وا کنم
روضه خوانی پیش تو آقا کنم

کی می آیی کربلا را تاب نیست
در میان خیمه دیگر آب نیست

وای بر طفل رباب و اضطراب
خیمه خیمه جستوی جرعه آب

آب نَبوَد تا که سیرابش کند
جرعه ای نوشاند و خوابش کند

کربلا و یک بیابان اشک و آه
شیرخواره در میان قتلگاه

نام تو آمد در آنجا بر زبان
کی می آیی حضرت صاحب زمان

ای خوش آن روزی فرج برپا شود
با دو دست فاطمه امضا شود

مژده بده منتظر آمد

بر منتظرین مژده بده منتظر آمد

از مهد بقا مهدى ثانى عشر آمد

ای منتظران گنج نهان می آید

آرامش جان عاشقان می آید

بر بام سحر طلایه داران ظهور

گفتند که صاحب الزمان می آید

میلاد امام زمان(عج) بر شما مبارک.

میلاد سومین اختر آسمان ولایت وامامت حضرت امام حسین(علیه السلام) و امام سجاد (علیه السلام)

و حضرت ابوالفضل (علیه السلام)  را به همه شیعیان و دوستداران ولایت تبریک می‏ گویم.

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیة الله آمد

با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

فضیلت ماه شعبان

شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم) منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود: شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد، بهشت برای او واجب می‌شود.

در فضیلت ماه شعبان از امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت است که چون ماه شعبان داخل مى‌شد،حضرت امام زین العابدین(علیه السلام) اصحاب خود را جمع مى‌کرد و مى‌فرمود: اى گروه اصحاب من! مى‌دانید این چه ماهى است، این ماه شعبان است و حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) مى‌فرمود: شعبان ماه من است، پس در این ماه روزه بدارید، براى محبت پیغمبر خود و براى تقرب به سوى پروردگار خود، به حق آن خدایى که جان على بن الحسین به دست قدرت اوست، سوگند یاد مى‌کنم که از پدرم حسین بن على(علیه السلام) شنیدم که فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین(علیه السلام) که هر که شعبان را روزه دارد، براى محبت پیغمبر خدا و تقرب به سوى خدا، خدا او را دوست دارد و نزدیک گرداند او را به کرامت خود در روز قیامت و بهشت را براى او واجب گرداند.