عاقبت به خیر شدن از نگاه امام باقر (علیه السلام)
عاقبت به خیر شدن از نگاه امام باقر (علیه السلام):
در روز شهادت پيشواي پنجم شيعيان ، امام محمد باقر(عليه السلام) ضمن عرض تسليت ، به بررسي عاقبت به خير شدن از نگاه آن حضرت(عليه السلام) مي پردازيم :
یکی از دغدغهها و مشغولیتهای فکری که شاید برای ما در این دنیای رنگارنگ پر از حیله و دروغ ایجاد شود، این است كه ما به خود تلنگری بزنیم، ببینیم آیا در راه صحیح قدم برمیداریم و پیرو راه، هدف و خواستهای که مورد پذیرش امام معصوم واقع میگردد هستیم يا نه؟ چرا که ائمه (علیهم السلام) صراط مستقیم بوده[۱] و ما باید خط سیر زندگی خود را با آنها میزان قرار دهیم و در نتیجه میتوان گفت که آیا عاقبت به خیر میشویم یا نه؟
شاید بتوان یکی از روشهای اندازهگیری و میزان سنجی در این دغدغه را در سیره ائمه جستجو کرد؛ که آیا کسانی بودند که برای آنها همین سوال ایجاد شده باشد و از خود سوال کنند كه آیا ما در راه امام بوده و از امام و روش او پیروی میکنیم یا خیر؟
چنين موردي در زمان ائمه بسیار اتفاق افتاده و یکی از موارد مشهور ،همان داستان ملاقات عبدالعظیم حسنی و امام جواد (علیه السلام) است.
صدوق به اسناد خود از وی مینویسد :
«بر امام خویش علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) درآمدم. چون مرا دید فرمود: «مرحبا بر تو ای ابوالقاسم! تو به حق دوست مایی». گفتم: «پسر رسول خدا! می خواهم دین خود را بر تو عرضه کنم تا اگر پسندیده است بر آن ثابت بمانم تا خدا را دیدار کنم». فرمود: «بگو!» و چون عقیده خویش عرضه کردم امام فرمود: «ابوالقاسم؛ به خدا این دین خداست که آن را برای بندگانش پسندیده است. بر آن پایدار باش. خدایت در دنیا و آخرت بر آن پایدار بدارد». [۲]
پس یکی از موارد سنجش اعتقادات دینی در زمان امام محمدباقر (علیه السلام) اتفاق افتاد:
«پیرمردی به امام باقر (علیه اسلام) وارد شد در حالی که خانه امام پر از جمعیت بود، سلام کرد و گفت: ای پسر پیامبر! بخدا سوگند من شما و دوستدارانتان را دوست دارم. و به خدا سوگند که این دوستی از روی طمع به زیورهای زندگی نیست. دشمن شما را دشمن میدارم و از او بیگانه و بیزارم و این کینه و خصومت بخاطر خونی نیست که میان ما ریخته شده باشد به خدا سوگند من امر و نهی شما را پذیرندهام و انتظار میکشم که پیروزی شما کی فرا خواهد رسید. اکنون آیا بر من امیدی داری؟ فدایت گردم.
امام پیرمرد را نزد خود خواند و کنار خود نشاند؛ آنگاه فرمود: کسی از پدرم علی بن الحسین همین را پرسید آنگاه پدرم به او فرمود: اگر در این انتظار بمیری، بر پیامبر و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین فرود میآیی و دلت خنک و جانت کامیاب و چشمت روشن خواهد شد و اگر زنده بمانی در همین جهان روزگاری را خواهی دید که چشم تو روشن شود و در آن روزگار با ما و در کنار ما برترین جایگاهی را خواهی پیمود».
راوی میگوید: پیرمرد میرفت و امام به او مینگریست و میفرمود:« هرکه میخواهد به پیرمردی از اهل بهشت نگاه كند به این پیرمرد بنگرد». [۳]
پس بايد برای سنجش افکار و اعتقادات خود و براي اينكه ببینیم در صراط مستقیم هستیم يا نه؟ در زمان خود امام به امام و در زمان غیبت به کارشناسان مورد اعتماد آنان ، که خود آنها برای ما معرفی کردند و در واقع همان مراجع تقلید میباشند مراجعه کنیم و خود را در ترازوی سنجش قرار دهیم و راه را از بیراه تشخیص دهیم. در این روایتی که از امام باقر (علیه السلام) بيان شد ، یکی از موارد سنجش ،همان “تولی وتبری” است که در متن زیارات و ادعیه ما نیز به آن اشاره شده است مثلا در زیارت عاشورا آمده است «انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم و ولی لمن والاکم و عدو لمن عادکم». حال با این میزان و ترازویی که مورد تایید امام واقع شده ،ما بايد اين سوال را از خودمان بپرسيم که در جبهۀ دوستداران ائمه هستیم یا دشمنان آنها؟
منبع برای مطالعه بیشتر:
انسان ۲۵۰۰ساله، مقام معظم رهبری (بخش امام محمدباقرـ علیه السلام ـ)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[۱]. «نحن صراط اللّه المستقيم» عيون المعجزات، ص۷۶.
[۲]. توحید، ص ۸۱ ۸۲. روضات، ج ۴ ص ۲۰۷ و ۲۰۸.
[۳]. بحار الانوار، ج۴۶، ص۳۶۱،۳۶۲.